Vetzuren die oplosbaar zijn in vet worden meestal aangeduid als een kleine groep nutriënten: vitaminen A, D, E en K. Ze worden gekenmerkt door hun vermogen om op te lossen in vetten in plaats van water, en om opgeslagen te worden in de weefsels van het lichaam, vooral in de lever en vetreserves. Door deze opslageigenschap kunnen hun niveaus langer aanwezig blijven, en kunnen innamepatronen verschillen van die van wateroplosbare vitaminen. Bij de bespreking van vetoplosbare vitaminen is het nuttig om de algemene eenheden voor dagelijkse behoefte te begrijpen, typisch microgrammen (µg) of Internationale Eenheden (IE). De opname van vetoplosbare vitaminen begint in het spijsverteringskanaal en is afhankelijk van de aanwezigheid van voedingsvetten en gal. Ze worden opgenomen in micellen, opgenomen door intestinalen (enterocyten), en verpakt in lipoproteïnen genaamd chylomicronen voor vervoer via het lymfestelsel. Vandaaruit worden ze verdeeld naar de lever en andere weefsels indien nodig. Omdat deze vitaminen samen reizen met vetzuren, hangen hun opslag en distributie af van vetmetabolisme en de vetreserves van het lichaam. De dagelijkse behoefte aan vetoplosbare vitaminen varieert afhankelijk van leeftijd, geslacht en levensfase. Officiële richtlijnen geven aanbevolen hoeveelheden, uitgedrukt in µg of IE, met verschillende waarden voor diverse groepen. Omdat vetoplosbare vitaminen zich kunnen ophopen in het lichaam, kan langdurige inname op hoge niveaus leiden tot overschotten; omgekeerd kan onvoldoende inname resulteren in lage voorraden. Kennis hierover helpt te begrijpen hoe vetoplosbare vitaminen binnen voedingsplanning worden meegenomen. Praktische aandachtspunten voor vetoplosbare vitaminen omvatten het belang van dieetvetten voor effectieve opname en het monitoren van de totale inname. Bij het gebruik van verrijkte producten of supplementen moeten megadoseringen worden vermeden, tenzij onder begeleiding van een gekwalificeerde professional. Het lezen van etiketten om inhoud en eenheden te begrijpen helpt de inname af te stemmen op de richtlijnen. Daarnaast is het belangrijk om rekening te houden met opslagcondities en mogelijke interacties met medicijnen, omdat deze invloed kunnen hebben op de verwerking van vetoplosbare vitaminen op de lange termijn.
