Vitamine- en mineraalabsorptie is het proces van het lichaam waarbij voedingsstoffen uit het spijsverteringskanaal worden gehaald en in de bloedbaan worden gebracht. Niet elke ingenomen voedingsstof wordt geabsorbeerd, en het aandeel dat wordt opgenomen—vaak beschreven als de biobeschikbaarheid van de voedingsstof—hangt af van meerdere wetenschappelijke factoren. De chemische vorm van een voedingsstof, de oplosbaarheid ervan en de werking van darmtransporteermoleculen beïnvloeden allemaal hoe efficiënt vitamine- en mineraalabsorptie plaatsvindt. Absorptie gebeurt vooral in de dunne darm via carrier-gestuurde transportmechanismen, diffusie en andere opnameprocessen. De efficiëntie van vitamine- en mineraalabsorptie wordt bepaald door darmcondities zoals mucosale integriteit, pH-waarde en doorlooptijd, evenals door interacties met andere voedingsstoffen die transportdynamiek of oplosbaarheid kunnen veranderen. Mineralen kunnen afhankelijk van de context antagonistisch of synergistisch samenwerken, terwijl vitamines uiteenlopende absorptiewegen kennen, afhankelijk van of ze water- of vetoplosbaar zijn en van de aanwezigheid van gerelateerde fysiologische factoren. Wetenschap onderzoekt vitamine- en mineraalabsorptie met behulp van verschillende methoden, variërend van in vitro-modellen die de opname in de darm simuleren tot menselijk farmacokinetisch onderzoek dat meet hoeveel van een voedingsstof in de systemische circulatie verschijnt. Het concept biobeschikbaarheid omvat niet alleen de opname, maar ook de daaropvolgende metabolische verwerking en het gebruik, wat illustreert dat absorptie slechts één fase is in de bredere fysiologie van een voedingsstof binnen het lichaam. Het begrijpen van vitamine- en mineraalabsorptie vereist inzicht in interindividuele variatie, methodologische verschillen tussen studies en de evoluerende aard van wetenschappelijk bewijs. Deze inhoud biedt op bewijs gebaseerde verklaringen van absorptiemechanismen en de factoren die de beschikbaarheid van voedingsstoffen beïnvloeden, zonder prescriptieve gezondheids- of dieetadviezen te geven. Voor persoonlijke overwegingen kan het raadplegen van een gekwalificeerde professional begeleiding bieden die is afgestemd op de individuele situatie.
